همه جا پای یک ژن در میان است؛ حتی در لذت از موسیقی! - تور آسیایی ارزان

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، بر اساس مطالعه ای که روی هزاران دوقلو همسان و ناهمسان صورت گرفته است، اندازه لذت ما از موسیقی ممکن است تاحدی به ساختار ژنتیکی ما برگردد.

براساس گزارش زومیت، لذتی که یک فرد از یک آهنگ دریافت می نماید با تأثیرات آن بر واکنش های احساسی، هوشیاری و توانایی ایجاد ارتباطات اجتماعی مرتبط است. اندازه لذت از فردی به فرد دیگر می تواند بسیار متفاوت باشد، اما در خصوص علت این تفاوت اطلاعات کمی وجود دارد.

به گزارش نیوساینتیست، دکتر جیاکومو بیگناردی در موسسه روانشناسی ماکس پلانک در هلند برای آنالیز نقش ژنتیک بر اندازه لذتی که هر فرد با گوش دادن موسیقی حس می نماید، بیش از 9هزار دوقلو (5400 دوقلو یکسان و 5600 دوقلو غیریکسان) را مورد آنالیز قرار داد.

دوقلوهای همسان ژنوم کاملا یکسانی دارند؛ درحالی که در دوقلوهای ناهمسان، مانند تمامی خواهر و برادرهای بیولوژیکی غیر دوقلو، فقط نیمی از ژنوم شبیه هم است. همه دوقلوهای این مطالعه، که بین 37 تا 64 سال سن داشتند، در یک خانواده بزرگ شدند؛ بنابراین در هنگام رشد، شرایط محیطی مشابهی داشتند.

دوقلوها در تحقیقات و آنالیز های ژنتیکی بسیار پراهمیت هستند. استفاده از دوقلوهای همسان (با ژنوم مشابه) که در محیط مشابه بزرگ شده اند و مقایسه آن ها با دوقلوهای همسانی که در محیط مختلف رشد نموده اند تاثیر محیط را به ما می گوید و مقایسه دوقلوهای همسانی که در محیط مشابه بزرگ شده اند با دوقلوهای ناهمسان که در محیط مشابه بزرگ شده اند تاثیر ژن ها را به ما می گوید.

برای مطالعه ارتباط لذت موسیقی و ژن، محققان ابتدا از دوقلوها خواستند تا پرسشنامه پاداش موسیقی بارسلونا را تکمیل نمایند. این پرسشنامه اندازه لذت آن ها از موسیقی را ارزیابی می کرد. به عنوان مثال، از افراد پرسیده شد که اندازه موافقت و مخالفت خود را با جملات ارائه شده اعلام نمایند؛ جملاتی مانند وقتی موسیقی را با کسی به اشتراک می گذارم، احساس ارتباط خاصی با آن شخص دارم و در اوقات فراغت به سختی به موسیقی گوش می دهم.

محققان سپس از یک روش آماری برای تجزیه وتحلیل سهم نسبی ژنتیک و عوامل محیطی در تفاوت های موسیقایی بین شرکت نمایندگان استفاده کردند.

یافته های تحقیق نشان داد که احتمالا ژنتیک نقش مهمی در تأثیرگذاری بر اندازه لذتی که موسیقی به ارمغان می آورد بازی می نماید. در این مطالعه اندازه لذت و تاثیر از موسیقی دوقلوهای همسان بیش از دو برابر شبیه تر از دوقلوهای ناهمسان بود.

در بخش دیگری از تحقیق، محققان توانایی شرکت نمایندگان را برای تمایز بین ملودی ها، ریتم ها و زیروبَم های مختلف، آزمایش کردند. آن ها دریافتند که تأثیر آشکار ژنتیک بر لذت بردن از موسیقی لزوماً با استعداد موسیقی مرتبط نیست. این بخش از تحقیق، تاثیر ژن بر لذت از موسیقی یا استعداد موسیقی را آنالیز نکرد، بلکه ارتباط تاثیرات ژن های موثر در لذت موسیقی را بر استعداد موسیقی آنالیز کرد.

شناسایی ژن مسئول برای یک صفت پیچیده انسانی سخت، اما ممکن است. اسکن گسترده ژنوم در شجره نامه های کشور فنلاند نشان داده که استعداد موسیقی با چندین ناحیه کروموزومی در ژنوم انسان مرتبط است. نتایج مطالعاتی دیگر دریافته استعداد موسیقایی دارای مولفه های ژنتیکی قوی است.

دکتر پیتر هریسون از دانشگاه کمبریج در خصوص مطالعه می گوید: فکر می کنم این یافته کاملاً بحث برانگیز است. سهل انگارانه است که توانایی موسیقایی ممکن است مبنای ژنتیکی داشته باشد. این توضیحی آسان برای استعداد ذاتی بعضی افراد در موسیقی است که می توانند مهارت های شگفت انگیزی را از سنین جوانی پرورش دهند. شاید کمتر آشکار باشد که لذت گوش دادن به موسیقی تحت تاثیر ژن ها است؛ بنابراین به باور وی هریسون، پیدا کردن چنین تأثیری در این تحقیقات جالب است.

یافته های تازه به این معما که چرا موسیقی می تواند چنین تاثیر قدرتمندی بر افراد خاص داشته باشد، قطعه جدیدی اضافه می نماید. به گفته محققان: نتایج تحقیقات راه چاره های جدیدی را برای استفاده از تفاوت های بین فردی برای فهمیدن زیست شناسی در یک جنبه کلیدی از رفتار انسان ارائه می نماید.

اما یک دانشمند معتقد است که تأثیرات فرهنگی در لذت موسیقی نیز نباید دست کم گرفته گردد. نیک کالینز از دانشگاه دورهام بریتانیا می گوید: ممکن است یک مؤلفه ژنتیکی که زیربنای توانایی ها و ترجیحات شنوایی خاص است، وجود داشته باشد؛ اما تاثیرات سنگین فرهنگی بر تکامل موسیقی را نمی توان تنها به ژنتیک نسبت داد.

227227