جستجوی ذرات مرموز شبح در تونل های زیرزمینی سرن - تور آسیایی ارزان

به گزارش خبرنگاران ، حالا اما دانشمندان در بزرگ ترین آزمایشگاه فیزیک ذره ای دنیا در سرن در مرز سوئیس گمان می نمایند که انتها راهی را برای اثبات وجود داشتن یا نداشتن این ذرات پیدا نموده اند.

برای این کار به طور ویژه آزمایشی زیرزمینی برای یافتن شواهدی از ذرات شبح طراحی شده و در دست اجرا قرار گرفته است. ابزار دستگاه شناسایی نو هزار برابر بیشتر از دستگاه های قبلی به چنین ذراتی حساس خواهد بود.

اما این ذرات شبح گون چیستند و چرا رویکرد نوی برای شناسایی آنها لازم بود؟

بر اساس گزارش یورونیوز، نظریه فعلی فیزیک ذرات مدل استاندارد نامیده می گردد. این نظریه می گوید که همه چیز در کیهان از خانواده ای متشکل از 17 ذره شامل ذره های شناخته شده مانند الکترون و بوزون هیگز و بعلاوه ذرات کمتر شناخته شده نظیر کوارک افسون، تاو نوترینو و گلوئون است.

برخی از این ذرات در ترکیب های مختلف با هم مخلوط می شوند تا ذرات بزرگ تر را، که سازنده دنیای اطراف ما و بعلاوه ستارگان و کهکشان های فضا هستند، تشکیل دهند. در این میان اما یک مشکل وجود دارد: اخترشناسان متوجه چیزهایی در کیهان شده اند (برای مثال نحوه حرکت کهکشان ها) که قویاً نشان می دهد تمام آنچه ما می توانیم مشاهده کنیم فقط 5 درصد کیهان را تشکیل می دهد.

بنابر نقشه تهیه شده به وسیله اخترشناسان، کیهان در مجموع از 26 درصد ماده تاریک، 69 درصد انرژی تاریک و 5 درصد ماده عادی تشکیل شده است. بقیه آنچه در کیهان است می تواند از ذرات شبح یا پنهان تشکیل شده باشد. تصور می گردد که آن ها همزادهای شبح گون 17 ذره مدل استاندارد باشند.

اگر آنها وجود داشته باشند، تشخیص شان واقعا سخت است زیرا به ندرت با دنیایی که ما می شناسیم تعامل دارند. آنها مانند ارواح مستقیماً از همه چیز عبور می نمایند و به وسیله هیچ ابزار زمینی قابل شناسایی نیستند.

با این حال یک تئوری نو می گوید که ذرات شبح گاهی به ندرت می توانند به ذرات مدل استاندارد تجزیه شوند و این ذرات به وسیله آشکارسازها قابل شناسایی هستند. ابزار نو با افزایش بسیار زیاد تعداد برخوردها، شانس تشخیص این فروپاشی ها را افزایش می دهد.

بیشتر آزمایش های کنونی ذرات با یکدیگر برخورد داده می شوند، اما در آزمایش نو یک ابزارک آنها را به یک بلوک بزرگ از مواد شلیک می نماید. این بدان معنی است که نه فقط برخی ذرات، بلکه همه آنها به قطعات کوچکتر خرد می شوند.

پروفسور آندری گولووین از امپریال کالج لندن و رئیس کل این پروژه، می گوید که این آزمایش عصر نوی را در جستجوی ذرات پنهان نشان می دهد.

او افزود: این آزمایش امکان منحصربه فردی برای حل چندین مشکل عمده فیزیک ذرات دارد و ما منظره کشف ذراتی را داریم که قبلاً هرگز دیده نشده اند.

شکار ذرات شبح احتیاج به تجهیزات ویژه ای دارد. با آزمایش های معمولی با استفاده از برخورد دهنده بزرگ هادرونی می توان ذرات نو را تا فاصله یک متری از برخورد تشخیص داد. اما ذرات شبح می توانند نامرئی باقی بمانند و قبل از اینکه متلاشی شوند و خود را نشان دهند، چند ده متر یا حتی صدها متر را طی نمایند. بنابراین آشکارسازهای دستگاه فرصت بیشتری برای شناسایی این ذرات دارند.

پروفسور میتش پاتل از امپریال کالج با توصیف این رویکرد نو به عنوان مبتکرانه، گفت: چیزی که واقعاً در خصوص آزمایش برای من مجذوب کننده است این است که این ذرات دقیقاً زیر دماغ ما هستند، اما ما هرگز نتوانسته ایم نحوه تعامل آنها را مشاهده کنیم.

قرار است ابزارهای مربوط به آزمایش نو در تونل ها و تاسیسات زیرزمینی سرن ساخته شوند. این آزمایش در کنار آزمایش های دیگر سرن اجرا خواهد شد که بزرگترین آنها برخورد دهنده بزرگ هادرونی است؛ آزمایشی که از زمان تکمیل آن در سال 2008 تا کنون با صرف هزینه ای بالغ بر 4.5 میلیارد یورو در پی 95 درصد گمشده دنیا بوده است.

این ماشین غول پیکر تا کنون هیچ ذره ای از مدل غیر استاندارد پیدا ننموده است و بنابراین برنامه ساخت ماشینی که سه برابر بزرگتر است در دستور کار قرار گرفته است. دستگاه نو که برخورددهنده دورانی آینده (Future Circular Collider) بودجه ای 14 میلیارد یورویی دارد و تاریخ آغاز به کار آن برای اواسط دهه 40 میلادی برنامه ریزی شده است. اگرچه تا سال 2070 به ظرفیت نهایی خود برای شکار ذرات نو خود نخواهد رسید.

در مقابل آزمایش جستجو برای ذرات پنهان (SHiP) ویژه یافتن ذرات شبح حدود 100 برابر مقرون به صرفه تر خواهد بود و حدود 120 میلیون یورو هزینه برمی دارد.

محققان می گویند انجام تمامی این آزمایش ها برای یافتن ذراتی که منجر به یکی از بزرگترین پیشرفت ها در تمام دوران علم فیزیک خواهند شد، مورد احتیاج است.

5858