دیالوگ نویسی در نویسندگان جوان تقویت گردد، ضرورت شناخت موقعیت ها

به گزارش تور آسیایی ارزان، سرویس استان های خبرگزاری کتاب - محمد حسین عابدی، خبرنگار حوزه کتاب: استان سمنان نویسندگان بومی و جوان مستعدی دارد اما بعضی کارشناسان عقیده دارند که باید برای این نویسندگان بومی و جوان آموزش های بهتری صورت گیرد تا پخته تر شوند. کارشناسان عقیده دارند که نویسندگان جوان باید انواع موقعیت ها، صحنه ها، سکانس ها و پلان ها، انواع دیالوگ ها و … را بشناسند تا نوشتارشان قوام پیدا کند.

دیالوگ نویسی در نویسندگان جوان تقویت گردد، ضرورت شناخت موقعیت ها

یکی از نقاط ضعف نویسندگان جوان بومی استان که باید از طریق آموزش تقویت شود ضعف در دیالوگ نویسی است، در بین نویسندگان نسل جوان امروز استان سمنان مانند دیگر نقاط کشور ضعف های تکنیکی و ساختاری بسیار دیده می شود که نشان می دهد در این زمینه شاهد ضعف آموزش هستیم ضعف هایی که سبب می شود نویسندگان جوان نتوانند آثار خود را با کمترین اشکال و ایراد منتشر و مخاطبان خود را نیز جذب کند در نتیجه عدم ماندگاری آثار یکی از مهم ترین مسائل نویسندگان نسل جوان امروز محسوب می شود.

ضعف در ساختارها

ضعف ساختار و تکنیک به خصوص در نویسندگان شهرستانی که از امکانات آموزشی مانند کارگاه های نویسندگی کمتر برخوردار هستند بیشتر دیده می شود و هر اندازه شهرها کوچک تر می شود مسائل تکنیکی و ساختاری در بین نویسندگان آن شهر بیشتر به چشم می آید و علت آن هم مستقیماً به آموزش باز می شود. در واقع ما علیرغم داشتن استعدادهای بسیار خوب در زمینه نویسندگی نتوانستیم آنها را به درستی پرورش بدهیم لذا نوشتار نویسنده نسل جوان ما دارای ایرادات اساسی است.

یکی از مهم ترین اشکالاتی که در بین نویسندگان بومی و جوانان نسل امروز استان سمنان دیده می شود ضعف

ضعف ساختار و تکنیک به خصوص در نویسندگان شهرستانی که از امکانات آموزشی مانند کارگاه های نویسندگی کمتر برخوردار هستند بیشتر دیده می شود

در دیالوگ نویسی است نویسندگان جوان عموماً انواع دیالوگ را نمی شناسند تفاوت بین آنها را به درستی نمی دانند و محل و مکان به کارگیری این دیالوگ ها را نیز به درستی تمرین نموده و یا نیاموخته اند.

نکاتی که نویسنده جوان باید بداند

نویسنده جوان امروز ما باید بداند که دیالوگ نویس انواع مختلف دارد در شرایط های مختلف انواع مختلفی از دیالوگ ها به کار می رود و بسته به موقعیت دراماتیک در یک طرح داستانی نوع دیالوگ نویسی تفاوت می نماید. دیگر وجه شاخص تفاوت دیالوگ نویسی در شخصیت پردازی است قاعدتاً نمی توان از دو شخصیت توقع داشت که یک مدل صحبت کند لذا باید بین دیالوگ هایی که برای یک تیپ و دیالوگ هایی که برای یک شخصیت نوشته می شود تفاوت قائل بود.

نویسندگان جوان این تکنیک ها را به درستی نیاموختند و ضعف ساختار دیالوگ نویسی در آثار آنها بسیار مشهود است نویسنده جوان بومی ما باید بداند که که بستگی به هر موقعیت و شرایط نوع دیالوگ ها باید با همدیگر متفاوت باشد.

این روزها لیگ جهانی والیبال در حال برگزاری است لذا مثالی مرتبط با این موضوع می زنیم تا انواع دیالوگ و شدت و ضعف آن بیشتر برای مخاطبان روشن شود ما در والیبال پستی به نام پاسور داریم این فرد معمولاً بسته به نوع دریافت، شدت و ضعف توپ، موقعیت قرارگیری مهاجم ها بعلاوه ارتفاع توپ و شرایطی که در بازی حاکم است بلافاصله پس از هر دریافت یک پاس مناسب را برای دیگران ارسال می نماید.

در واقع دیالوگ نویسی هم چنین شرایطی دارد هر دیالوگ بسته به دیالوگ قبل از آن شدت و ضعف آن بعلاوه موقعیت کنش دراماتیکی که در صحنه وجود دارد می بایست دیالوگ بعدی را شکل بدهد که برترین شرایط را برای پیشبرد داستان مهیا کند اما یکی از ضعف هایی که نویسندگان جوان دارند این است که بعضاً به شرایط و موقعیت بعلاوه کنش ها در یک اثر وجود دارد دقت نمی نماید.

یک دیالوگ حتی احتیاج دارد که شدت و ضعف مناسب را در یک موقعیت ویژه داشته باشد تا اثرگذاری خود را بیشتر کند اما این موضوع

هر اندازه شهرها کوچکتر می شود مسائل تکنیکی و ساختاری در بین نویسندگان آن شهر بیشتر به چشم می آید و علت آن هم مستقیماً به آموزش باز می شود

بعضاً از طریق نویسندگان جوان بومی لحاظ نمی شود چرا که موقعیت ها شرایط ها انواع دیالوگ ها و انواع شخصیت پردازی ها برای آنها به درستی بیان نشده است.

ما در ادبیات داستانی چند نوع دیالوگ داریم بعضی دیالوگ ها پیش برنده هستند بعضی دیالوگ ها روایتگری می نمایند بعضی دیالوگ صرفاً به پردازش شخصیت گوینده یاری می نمایند بعضی دیالوگ ها شخصیت دیگر کاراکتر های داستان را می سازند و الی آخر لذا نمی توان از یک نوع دیالوگ در همه نقاط یک داستان استفاده کرد.

یک اشتباه فاحش

یک اشتباه فاحش که بعضاً نویسندگان جوان بومی آن را انجام می دهند تکرار دیالوگ برای ساختن ریتم است برای مثال عباس معروفی در داستان های خود یک موتیف را مدام تکرار می نماید تا از آن یک ریتم به دست بیاورد. برای مثال در کتاب نام تمام مردگان یحیاست تبر زدن به پهنه درختان از طریق هیزم شکن یک نوع ساختار آوایی ایجاد می نماید تا در صفحات بعد ریتم داستان شکل بگیرد.

نویسندگان جوان بومی به اشتباه و به واسطه عدم عمق تکنیکی که دارند می خواهند این خلاء را با دیالوگ پر کند لذا ساختار کار را از دست می دهد برای مثال برای ساخت ریتم از دیالوگ هوا سرد بود استفاده می شود در صورتی که این نوع دیالوگ های اخباری نه تنها به موقعیت و شرایط یاریی نمی نماید بلکه ریتم و ساختار ضرر هم می سازند.

هدف نویسندگان جوان بسیار درست است چراکه ساختن ریتم با استفاده از بعضی دیالوگ ها در شرایط های مختلف بسیار می تواند تأثیرگذار باشد اما اجرای آن را متأسفانه بلد نیستند حتی بعد از پیش می آید که با استفاده از یک دیالوگ نادرست صحنه از دست می رود و در نتیجه این دیالوگ تکرار شونده حتی ضرر هم دارد اینها موضوعاتی هستند که می توان در کارگاه های آموزشی به خوبی به نویسندگان جوان آموخت

عدم تفکیک

یکی دیگر از مسائل که بعضاً در بین نویسندگان جوان بومی دیده می شود عدم تفکیک درست بین شرایط و موقعیت از چرا که شرایط دیالوگ های خاص خود را می طلبد و موقعیت دیالوگ های

هر دیالوگ بسته به دیالوگ قبل از آن شدت و ضعف آن بعلاوه موقعیت کنش دراماتیکی که در صحنه وجود دارد می بایست دیالوگ بعدی را شکل بدهد

مرتبط با خودش را بعلاوه شخصیت پردازی یکی از مهم ترین نکاتی است که می تواند در دیالوگ نویسی مورد استفاده قرار بگیرد لذا وقتی نویسنده ما از شخصیت پردازی آگاهی ندارد در دیالوگ نویسی هم دچار مشکل می شود قاعدتاً دیالوگ های مرتبط با کاراکتر های مانع باید با دیالوگ های کاراکتر های پیش برنده تفاوت داشته باشد اما در آثار نویسندگان تازه متأسفانه این موضوع کمتر دیده می شود

دیگر موضوع که در این بستر می توان به آن پرداخت سکانس بندی و پلان بندی داستان ها بخصوص رمان ها و داستان های بلند از سوی نویسندگان کمتر سابقه دار و عمدتاً جوان است شما زمانی می توانید یک رمان را بدون واسطه پردازش کنید که هر صحنه به طور دقیق سکانس بندی شده باشد هر صحنه دارای یک شروع یک اوج و یک خاتمه باشد و بتوانید آن را به صحنه های بعد و صحنه های قبل مرتبط کنید.

در این بین دیالوگ نویسی بسیار اهمیت دارد چرا که در هر موقعیت و در هر سکانس یا پلان از یک صحنه از رمان می بایست دیالوگ ها گونه های خاص همان صحنه را داشته باشند تا در جای خود درست قرار بگیرند مانند دانه های زنجیری که در نهایت یک پیکره واحد را می سازند.

نویسندگان جوان علاوه بر استفاده کلاس های آموزشی و کارگاه ها چه در بستر مجازی چه حقیقی می توانند با خوانش آثار نویسندگان برتر در حوزه دیالوگ نویسی و پردازش رمان مانند عباس معروفی محمود دولت آبادی سیمین دانشور، کاتب، محمود، پیرزاد، فصیح و… و. یا نمونه های خارجی مانند ویلیام فاکنر فئودور داستایوفسکی لئون تولستوی و غیره انواع دیالوگ ها را در هر موقعیت و شرایط با یکدیگر قیاس کند.

از سوی دیگر خواندن روزنامه و گزارش های خبری و گونه های متفاوت نوشتار شامل خبر، گزارش توصیفی، گزارش تحلیلی و غیره می تواند به شناخت انواع دیالوگ های اخباری بسیار یاری کند دیالوگ هایی که قرار است صرفاً اطلاعاتی را از یک شرایط و موقعیت داستانی ارائه نمایند

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 24 خرداد 1402 بروزرسانی: 24 خرداد 1402 گردآورنده: asiaro.ir شناسه مطلب: 2278

به "دیالوگ نویسی در نویسندگان جوان تقویت گردد، ضرورت شناخت موقعیت ها" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دیالوگ نویسی در نویسندگان جوان تقویت گردد، ضرورت شناخت موقعیت ها"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید