طب گیاهی چینی بر علیه سرطان - تور آسیایی ارزان

ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری

منبع:راسخون

صبح روز یکشنبه است. درمانگاه طب سنتی دکتر لی لینگ چون دیگر روزها مملو از جمعیت است. همه منتظر نوبت اند. پسر کوچک هفت ساله ای که به نظر می رسد به اندازه کافی نخوابیده باشد چند بار به زحمت لنگ لنگان به طرف اتاق دکتر می رود و او را صدا می زند: دکتر لی، دکتر لی مادرش به پرستار اتاق انتظار می گوید: خواهش می کنم به او اجازه بدهید برود تو. او می خواهد به دکتر نشان بدهد که می تواند دوباره راه برود. این پسر بچه که وانگ جیانگ نان نام دارد تنها پسر خانواده ای است که از شمال چین، از استان خه لون جیانگ، او را به این جا آورده اند. وقتی چندی قبل به پدر و مادرش گفته بودند که غده ای سرطانی در پشت دارد آن ها به تلخی دریافتند که با کابوسی مرگ بار روبه رو شده اند.

وضع مزاجی وانگ خیلی زود رو به وخامت گذاشت. در عرض دو هفته این پسر بچه بازیگوش دیگر نمی توانست راه برود. همه وقت او در بستر یا دردهای سخت سپری می گشت. برای پدر و مادر وانگ که هر دو کار می کردند آوردن او به پکن با هزار و پانصد کیلومتر راه کاری بس سخت بود، اما وقتی به پکن رسیدند دکترها نظر دادند که این نوع سرطان غیرقابل جراحی است. پدرش می گوید: دیگر آن قدر حالش بد شده بود که مجبور شدیم او را با برانکارد به درمانگاه خانم لی دکتر بیاوریم، به این امید که شاید طب چینی کمکی به او بکند. درمانگاه خانم دکتر لی - پزشک طب سنتی چین - یک درمانگاه اختصاصی برای درمان سرطان بود.

دکتر لی، سی خوراک (dose) داروی گیاهی در یک دوره چهار ماهه تجویز کرد. وانگ بعد از به کار بردن داروها، دوباره به پا خاست و لنگ لنگان گام برداشت. وقتی که دکتر لی فهمید که وانگ می تواند دوباره بایستد به او گفت: پسر کوچولوی من، در میان داروهایی که تو خوردی، آن چه تو را برپا نگه داشت ماده ای گرفته شده از مار بود که در کتاب های طبی قدیم آمده بود و من آن را همراه با داروهای دیگر برای تو تجویز نموده بودم. دکتر لی لینگ زنی بسیار معمولی به نظر می آمد. آرام، مهربان، با صدایی نازک و زیر. در نگاه اول باور این که این همان پیکارگر خستگی ناپذیر با سرطان بود سخت می نمود، عنوانی که بیمارانش به او داده بودند. وقتی که او در حال دایر کردن درمانگاه کوچک خود در حومه جنوب غربی پکن بود پزشکان و ساکنان آن منطقه به سختی می توانستند تصور نمایند که این مکان به زودی قبله گاه هزاران بیمار مبتلا به سرطان خواهد شد. برای بسیاری از بیماران و بستگان آن ها، این زن، تنها نقطه امید در راه مبارزه با بیماری مرگ آور آن ها بود. دکتر لی سال ها سابقه تحقیق و تجربه بالینی در پشت سر داشت. او از میان مطالعات و تجربیات خود طریق خاص و یگانه ای برای مبارزه با سرطان یافته بود، روش او هرچه بیش تر کردن کارایی تأثیر داروهای گیاهی سنتی چین در بدن بیمار بود. او می گفت: من فقط از گیاهان دارویی متداول طب چینی استفاده می کنم اما علاوه بر این که از انواع مختلف هر گیاه استفاده می کنم دفعات خوراک دارو را هم نسبت به معمول بیش تر تجویز می کنم. در چین باستان پزشکان طب سنتی تجربه های بسیار غنی و پرارزشی درباره درمان سرطان داشتند. طبق اصول طب چینی، سرطان علامت های مشخصی دارد و سبب آن حرارت مفرط بدن یا سوخت و ساز بسیار فعال است. به گفته لی، سرطان درست مثل یک انسداد یا گرفتگی اعضای بدن است که مانع از کار طبیعی آن عضو می گردد. او بیان داشت: روش اصلی من استفاده از حداکثر اندازه داروهای گیاهی برای درهم شکستن این گیر یا مانع است. بعد از استفاده از اندازه زیاد داروهای فراهم شده، بیماران معمولاً دچار اسهال های شدید می شوند. لی می گفت که این واکنش طبیعی بدن برای دفع عناصر آسیب رساننده است.

از زمان افتتاح این درمانگاه، دکتر لی هزاران بیمار را پذیرفت. مرکز انتشارات علوم و تکنولوژی چین کتابی را منتشر کرد که در آن توضیح حال صد بیمار سرطانی که دکتر لی آن ها را با موفقیت درمان نموده بود آمده بود. لی لینگ در یک خانواده اشرافی به جهان آمد. در نوجوانی آرزو داشت طراح هواپیما گردد از این رو زبان روسی را در یک مدرسه اختصاصی فراگرفت و سپس برای آموزش طراحی و ساخت هواپیما به روسیه فرستاده شد. با سرد شدن روابط چین و شوروی در اوایل دهه 1960 میلادی او مجبور شد به چین بازگردد و آرزوی طراحی هواپیما را از سر به در کند. بعد از بازگشت به وطن تصمیم گرفت درباره گیاهان دارویی چین زیر نظر استاد پدر خود شی جین مو، طبیب بسیار معروف معاصر در طب چینی، به کار و مطالعه بپردازد. او از سال 1963 تا 1966 زیر نظر استاد شی، در بیمارستان پکن که معروف ترین بیمارستان مرکز بود، به کارآموزی و تجربه عملی پرداخت. لی ضمن آن که روزها ناظر و شاهد معالجات استاد شی بود، شب ها درباره داروهای طب چینی به مطالعه می پرداخت. بعد از سه سال لی دوره کارآموزی خود را به پایان رساند و دانشنامه ای به دست خط استاد شی جین مو دریافت کرد.

او اولین بیماری را که درمان کرد خوب به خاطر داشت. او گفت درمان این بیمار اطمینان خاطری به من داد که باعثِ موفقیت های دیگرِ من شد. درحدود چهل سال پیش بود که یک مقام رسمی ارتش به نام چن جانگ بین که غده ای سرطانی در مغز داشت و به او گفته شده بود که عمل جراحی برای او مخاطره انگیز است معالجات غربی را رها کرد و به طبابت چینی رو آورد. لی لینگ که در آن وقت دکتر جوان و کم تجربه ای بود داوطلب شد مسئولیت درمان این افسر عالی مقام را به عهده بگیرد. هنوز شش ماه از شروع درمان او نگذشته بود که پرتونگاری از مغز او نشان داد که غده از میان رفته است؛ این افسر عالی رتبه زنده ماند. دکتر لی لینگ از اولین موفقیت خود چنان هیجان زده شد که تصمیم گرفت همه عمر خود را وقف درمان سرطان به شیوه های سنتی و باستانی چین کند. او به مطالعه و جمع آوری کتاب هایی که درباره گیاهان دارویی چین نوشته شده بود رو آورد. همه دستورهایی را که پزشکان گذشته از دیرباز تجویز نموده بودند یادداشت کرد و پایان خود از آن میان، یک روش تخصصی ابداع کرد.

دکتر لی برخلاف بسیاری از طبیبان طب سنتی چین، با طب غربی مخالف نبود. بسیاری از کسانی که به او مراجعه می کردند کسانی بودند که قبلاً تحت درمان های طب تازه نهاده شده بودند. اما او با عمل جراحی این گونه بیماران موافق نبود و عقیده داشت این کار نه تنها در درمان بیماری اثری ندارد بلکه قدرت حیاتی بیمار را هم کاهش می دهد. با این همه او بیماران زیادی را که قبلاً عمل جراحی بر روی آن ها انجام گرفته بود هم تحت مراقبت داشت و درباره آن ها می گفت: روش من تصحیح کارکرد بدن بیمار است و عمل جراحی شیوه ای است که با کار من سازگاری ندارد. موفقیت های درخشان لی مورد توجه انتشارات ملی چین نهاده شد. مرکز تلویزیون چین، CCTV، درباره او یک فیلم مستند ساخت. مراکز برون مرزی رادیو پکن و روزنامه های معتبر چین هرکدام درباره او مطالبی انتشار دادند. دکر لی در یک روز معمولی سی بیمار را می دید. بیماران او از نیمه شب برای گرفتن نوبت در اطراف درمانگاه صف می کشیدند که روز بعد زودتر به دیدار او دست یابند. او هر روز از ساعت هفت و نیم صبح تا شش بعدازظهر کار می کرد و در این میان جز نیم ساعت برای صرف نهار دست از کار نمی کشید. دکتر لی بیان داشت: درست است که من خیلی سخت کار می کنم ولی هر روز قدرت بیش تری در خود بازمی یابم زیرا کار من مبارزه بی امان با مرگ است.

/ج

منبع: راسخون