مسائل رفتاری بچه ها که نباید نادیده بگیرید - تور آسیایی ارزان

قطع کردن صحبت در هنگام صحبت کردن

روانشناس جری ویکوف (Jerry Wyckoff)، دکترای تخصصی، می گوید: فرزند شما ممکن است هیجان زده باشد که چیزی به شما بگوید یا سوالی بپرسد، اما اجازه دادن به او در مکالمات شما به او نمی آموزد که چگونه در مواقعی که مشغول هستید مراقب دیگران باشد یا خودش را مشغول کند. در نتیجه، آن ها فکر می کنند که حق توجه دیگران را دارند و نمی توانند ناامیدی را تحمل کنند

دفعه بعد که می خواهید با یک دوست تماس بگیرید یا ملاقات کنید، به فرزندتان بگویید که چه اتفاقی می افتد و از او چه انتظاری دارید. می توانید بگویید: یک لحظه، من با تلفن صحبت خواهم کرد. تا زمانی که کارم تمام نشود، برای صحبت یا بازی با شما در دسترس نخواهم بود. بیایید مداد رنگی ها را بیرون بیاورید تا زمانی که منتظر هستید تا من باشم، رنگ آمیزی کنید. من به زودی بر می گردم.

مشغول نگه داشتن آن ها بهترین گزینه برای به حداقل رساندن وقفه ها است، اما اگر کودک شما همچنان مرتباً بازوی شما را می کشد، زیاد صحبت می کند یا برای جلب توجه شما صدا می زند، سعی کنید با علامت دست او را متوقف کنید. این به کودک شما اجازه می دهد تا به آرامی تمایل خود را برای توجه شما بیان کند و در عین حال صبر و صبوریی را نیز تمرین کند.

به عنوان مثال، از آن ها بخواهید دست خود را در جایی مانند بازو یا پای شما روی بدن شما بگذارند. سپس، دست آن ها را با دست خود بپوشانید تا آنها را تصدیق کنید. این یعنی من شما را می شنوم. به آن ها بگویید که وقتی این کار را انجام می دهند، به محض اینکه بتوانید توجه خود را به آن ها جلب خواهید کرد.

لمس فیزیکی روشی بی صدا برای برقراری ارتباط ارائه می کند که می تواند به کودک شما کمک کند در حالی که انتظار کشیدن را تمرین می کند، دیده و شنیده شود. این کارها کمک زیادی به حل مسائل رفتاری بچه ها است. هنگامی که مکالمه خود را تمام کردید، به آن ها توجه کامل داشته باشید و به هر نیازی که دارند توجه کنید. علاوه بر این، آن ها را به خاطر ساکت بودن و منتظر ماندن برای سرانجام کاری که مشغول آن هستید تحسین کنید.

توقف نکردن کاری که انجام می دهید تا فوراً توجه خود را به آن ها جلب کنید به آنها اجازه می دهد تا بدانند با قطع صحبت به خواسته خود نخواهند رسید. همچنین مهارت های اجتماعی مهمی را به آن ها می آموزد. در این سن، بچه ها می توانند قوانین اجتماعی را درک کنند و از آن پیروی کنند مهارت های شناختی و اجتماعی از 3 تا 5 سالگی ظهور پیدا می کند.

چگونه به حل مسائل رفتاری بچه ها کمک کنیم؟

در ادامه این مقاله با چند ایده برای حل مسائل رفتاری بچه ها که از طریق متخصصان توصیه شده است آشنا می شویم.

تظاهر به شنیدن

کوین لمن (Kevin Leman)، دکترا، روانشناس و نویسنده کتاب مامان اولی: خروج از خانه می گوید: تذکر دوباره و دوباره به فرزندتان فقط به او آموزش می دهد که منتظر یادآوری بعدی باشد، نه اینکه بار اول به شما توجه کند. اگر اجازه دهید این رفتار ادامه یابد، احتمالا مسائل رفتاری بچه ها در وجودشان نهادینه خواهد شد. به جای صحبت کردن با فرزندتان از آن طرف اتاق، به سمت او بروید، در سطح او قرار بگیرید و به او بگویید که چه کاری باید انجام دهد. از دستورالعمل های کوتاه و ساده استفاده کنید. همچنین باید تماس چشمی برقرار کنید و آن ها را تشویق کنید تا با گفتن باشد پاسخ دهند. حتی از آن ها بخواهید دستورالعمل های شما را دوباره تکرار کنند تا مطمئن باشید که متوجه می شوند.

اگر کودک همچنان شما را نادیده می گیرد یا تذکر شما را دنبال نمی کند، تنبیهی مانند کنسل کردن تفریح یا به تعویق انداختن دیدن تلویزیون را امتحان کنید. اگر در چنین شرایطی به شما گوش می دهند و از نادیده گرفتن شما دست می کشند، مهم است که این رفتار را نیز تشخیص دهید. پیامدهای مثبت برای رفتارهای او به کودک شما اجازه می دهد تا بداند که از پاسخ آن ها راضی هستید و او را تشویق می کند که آن را در آینده تکرار کند.

کمک برای حل مساله

تعداد کمی از قوانین خانه را تنظیم کنید و اغلب در مورد آنها با فرزند خود صحبت کنید. به عنوان مثال، اگر فرزندتان بدون اجازه تلویزیون را روشن می کند، به او بگویید آن را خاموش کند و بگویید: قبل از اینکه تلویزیون را روشن کنی باید از من بپرسی. بیان این قانون با صدای بلند به آن ها کمک می کند تا آن را درونی کنند. در این سن، سعی کنید تعداد قوانین خانه را به حدود دو یا سه قانون محدود کنید. به خاطر داشته باشید که قوانین باید ساختاری ارائه دهند و کودک شما را ایمن نگه دارند. آن ها همچنین می توانند اهمیت پیروی از قوانین را در سنین پایین به بچه ها بیاموزند تا وقتی به مدرسه می روند، طبیعتاً با مرزهایی که معلمان تعیین می کنند سازگار شوند. این یک نکته کلیدی در حل مسائل رفتاری بچه ها است.

کاری را انجام دهید که احساس مثبتی را در کودک ایجاد کند

کاری که انجام می دهید باید برای فرزندتان، خودتان و خانواده مناسب باشد. اگر کاری را انجام دهید که به آن اعتقاد ندارید یا فکر نمی کنید درست است، احتمالاً کارساز نخواهد بود. بچه ها متوجه می شوند که شما به حرفی که می زنید اعتقادی ندارید.

تسلیم نشو

زمانی که تصمیم به حل مسائل رفتاری بچه ها کردید، به انجام آن ادامه دهید. راه حل ها زمان می برند تا کار کنند. از شریک زندگی خود، یک دوست، والدین دیگر یا بازدیدنماینده سلامت خود حمایت دریافت کنید. خوب است کسی را داشته باشید که در مورد کاری که انجام می دهید با او صحبت کنید.

مقاوم باش

بچه ها به ثبات نیاز دارند. اگر یک روز به رفتار فرزندتان به گونه ای واکنش نشان دهید و روز دیگر به گونه ای دیگر، برای او گیج کننده است. همچنین مهم است که همه افراد نزدیک به فرزندتان با رفتار آن ها به یک شیوه برخورد کنند. وقتی در پی حل مسائل رفتاری بچه ها هستید باید صبر زیادی به خرج دهید.

سعی کنید بیش از حد واکنش نشان ندهید

این کار در رویارویی با حل مسائل رفتاری بچه ها می تواند سخت باشد. وقتی فرزندتان هر چند وقت یکبار کاری آزاردهنده انجام می دهد، عصبانیت و نا امیدی شما افزایش می یابد. غیرممکن است که گاهی اوقات عصبانیت خود را نشان ندهید، اما سعی کنید آرام بمانید. در اسرع وقت به سراغ چیزهای دیگری بروید که هم می توانید از آن لذت ببرید و هم احساس خوبی به شما منتقل کند. راه های دیگری برای کنار آمدن با نا امیدی خود پیدا کنید، مانند صحبت کردن با والدین دیگری که در حال حل مسائل رفتاری بچه ها خود هستند.

با فرزندتان صحبت کنید

بچه ها برای فهمیدن نیاز به فهم آن دارند. اگر آن ها بفهمند که چرا می خواهید کاری انجام دهند، می تواند کمک کننده باشد. به عنوان مثال، توضیح دهید که چرا می خواهید هنگام عبور از جاده دست شما را بگیرند. هنگامی که فرزندتان می تواند صحبت کند، او را تشویق کنید تا دلیل عصبانیت یا ناراحتی خود را توضیح دهد. این به آن ها کمک می کند کمتر احساس نا امیدی کنند. این کار کمکی به حل مسائل رفتاری بچه ها نمی کند.

در مورد چیزهای خوب مثبت باشید

وقتی رفتار کودک شما سخت است، کارهایی که به خوبی انجام می دهد را نادیده نگیرید. وقتی از کاری که او انجام داده راضی هستید به فرزندتان بگویید. می توانید با توجه کردن، در آغوش گرفتن یا لبخند به کودک بفهمانید که چه زمانی خوشحال هستید.

جایزه بدهید!

شما می توانید با پاداش دادن به فرزندتان برای رفتار خوب به او کمک کنید. مثلاً آن ها را تحسین کنید یا غذای مورد علاقه او را برایش درست کنید. در حل مسائل رفتاری بچه ها تشویق بسیار موثر است. اگر فرزندتان خوب رفتار می کند، به او بگویید چقدر از این رفتار راضی هستید. خاص باشید. چیزی شبیه این بگویید: آفرین که وقتی از شما خواستم اسباب بازی هایتان را دوباره در جعبه قرار دادید. قبل از اینکه فرزندتان کاری را که از او خواسته شده است انجام دهد، جایزه ندهید. این رشوه است نه پاداش.

تحقیر نکنید

تحقیر و تهدید در حل مسائل رفتاری بچه ها بی فایده است! بچه ها با مثال یاد می گیرند، بنابراین، اگر فرزندتان را بزنید، به او می گویید که ضربه زدن اشکالی ندارد. بچه های که والدینشان با آن ها رفتار پرخاشگرانه دارد، احتمال بیشتری دارد که خودشان پرخاشگر شوند.

مروری بر مواردی که در حل مسائل رفتاری بچه ها موثر است

زندگی تغییر می کند - هر تغییری در زندگی کودک می تواند برایش سخت باشد. این می تواند تولد یک نوزاد تازه، خانه تکانی، تغییر پرستار کودک، راه اندازی یک گروه بازی یا چیزی بسیار کوچکتر باشد. شما در حال گذراندن دوران سختی هستید - بچه ها به سرعت متوجه می شوند که آیا شما ناراحت هستید یا مسائلی در خانواده وجود دارد. کودک ممکن است زمانی بد رفتار کنند که شما کمترین توانایی را دارید. اگر مشکل دارید، خودتان را سرزنش نکنید، اما اگر فرزندتان با رفتار سخت واکنش نشان می دهد، او را سرزنش نکنید.

چگونه قبلاً با رفتار سخت برخورد کرده اید - گاهی اوقات فرزند شما ممکن است به دلیل نحوه برخورد شما با یک مشکل در گذشته واکنش خاصی نشان دهد. به عنوان مثال، اگر به کودک خود شیرینی داده اید تا در مغازه ساکت بماند، ممکن است هر بار که به آنجا می روید انتظار شیرینی داشته باشد. در واقع او فکر می کند برای حل مسائل رفتاری بچه ها باید رشوه بگیرد. نیاز به توجه - کودک شما ممکن است عصبانیت را راهی برای جلب توجه بداند، حتی اگر توجه بد باشد. آن ها ممکن است شب ها از خواب بیدار شوند، زیرا می خواهند یک نوازش یا همراهی داشته باشند. سعی کنید زمانی که رفتارشان خوب است بیشتر به آن ها توجه کنید و برعکس!

سخن آخر

هنگامی که بچه ها با رفتار خود دست و پنجه نرم می کنند، می تواند تأثیر منفی بر همه اعضای خانواده داشته باشد. والدین می دانند که باید پاسخ دهند، اما اغلب مطمئن نیستند که بهترین استراتژی چیست، و چگونه به حل مسائل رفتاری بچه ها اقدام کنند. به خصوص اگر کودک مدام رفتار ناشایست دارد و به نظر می رسد که هیچ چیز جواب نمی دهد. نکاتی که در بالا مطرح کردیم به والدین نگاهی جامع به رفتار مشکل دار ارائه می دهد. کج خلقی اغلب بخش طبیعی و حتی سالم دوران کودکی است. این رفتارها نشانه ای هستند که می گوید در حال مستقل تر شدن است - نشانه هایی که نشان می دهد کودک در حال آزمایش مرزها، رشد مهارت ها و نظرات و کاوش در دنیای اطراف خود است. اما وقتی کودک زیاد رفتار می کند، می تواند روابط والدین-فرزندی را تحت فشار قرار دهد و باعث ایجاد ناامیدی و رنجش منظم شود که در خانواده سالم نیست. چه فرزند شما در مراحل اولیه یادگیری در مورد خودتنظیمی و مرزها باشد، یا اگر خانواده شما با مشکل روبرو شده و شما در پی کمک هستید، والدین باید برای حل مسائل رفتاری بچه ها اقدام کنند.

گاهی اوقات والدین احساس می کنند که عصبانیت ها و دیگر نمونه های رفتار مشکل ساز عمدی هستند. با این حال، پزشکانی که در رفتار بچه ها تخصص دارند، موافقند که کج خلقی معمولاً یک رفتار داوطلبانه از سوی کودک نیست - اما ممکن است به عنوان یک رفتار آموخته شده شناخته شود. این بدان معناست که بچه ها یاد می گیرند که عصبانیت می تواند آن ها را به نتیجه دلخواه برساند. به عبارت دیگر، در حالی که کودکی که برای کنترل احساسات خود تلاش می کند ممکن است آگاهانه عصبانیت های خود را محاسبه نکند، ممکن است به آن ها متوسل شود زیرا راه بهتری برای حل مسائل یا بیان نیازهای خود نیاموخته است. والدین خوش نیت اغلب به عصبانیت ها پاسخ می دهند و سعی می کنند هر مسئله ای را که باعث ایجاد مشکل شده است را برطرف کنند. اما این همه راه نیست. حل مسائل رفتاری بچه ها زمان بر است و قدرت می طلبد. صبور باشید و توصیه های ما را به کار بگیرید.

منبع: parents