اما و اگرهای روزه داری برای دیابتی ها
به گزارش تور آسیایی ارزان، هنگام روزه داری سطح انسولین خون در طی روز پایین تر از روزهای معمولی است. در واقع بدن از ذخایر انرژی خود یعنی گلیکوژن یا قند حیوانی ذخیره شده در کبد و عضلات و بعلاوه از چربی موجود در بافت چربی برای تأمین انرژی استفاده می نماید، که این ها موجب افزایش سطح انسولین خون نمی شوند و به همین علت هنگام روزه داری مقدار انسولین خون کمی پایین تر از روزهای دیگر است. کاهش انسولین خون احتمال ذخیره چربی(آغاز چاقی) و بعلاوه احتمال مقاوم شدن سلول ها به انسولین (که زمینه ساز آغاز دیابت است) را کاهش می دهد.

باید توجه کرد که روزه داری علاوه بر اینکه منجر به استراحت دستگاه گوارش می شود، سوخت و ساز بدن را تنظیم نموده و احتمال ابتلا به بیماری ها از جمله افسردگی و استرس، افزایش فشار خون، میگرن، افزایش وزن، بی خوابی و گاهی دیابت را کاهش می دهد. با این حال در بعضی موارد روزه داری در افراد بیمار لطماتی را به سلامت فرد وارد می نماید که به همین علت ضروری است این افراد برای اطمینان از بی خطر بودن روزه گرفتن با پزشک خود مشورت نمایند تا در صورت احتمال لطمه به سلامتی، از روزه گرفتن خودداری نمایند.
بنابر اعلام دانشگاه علوم پزشکی تهران، دیابت از جمله بیماری هایی است که بسته به اندازه شدت و بعلاوه نوع آن، توصیه های متفاوتی برای روزه داری دارد. افراد مبتلا به دیابت که دارو دریافت می نمایند، با توجه به شدت بیماری و با مشورت با پزشک ممکن است مجاز به روزه داری باشند. در مبتلایان به دیابت غیر وابسته به انسولین (دیابت نوع 2) که دارای اضافه وزن بالا باشند (BMI بالاتر از 28 دارند) و با دریافت منظم دارو (به صورت 2 بار در شبانه روز) قند خون خود را کنترل می نمایند، روزه داری نه تنها مضر نیست، بلکه می تواند مفیدتر هم باشد.
افراد دیابتی که دارای شرایط زیر هستند (با تشخیص پزشک) ضروری است از روزه داری خودداری نمایند:
- افراد مبتلا به دیابت (چه از نوع وابسته به انسولین و چه غیر وابسته به انسولین) که هنوز بیماری خود را کنترل ننموده اند و قند خون آنها هنوز به حد قابل قبولی نرسیده است.
- مبتلایانی که قند خون بالا داشته، اما هنوز از داروی خاص و بعلاوه فعالیت بدنی مناسب جهت درمان دیابت پیروی نمی نمایند.
- مبتلایان دیابت نوع 1(وابسته به انسولین) که در روز چند نوبت ضروری است انسولین تزریق نمایند.
- دیابتی های مبتلا به عفونت
- افراد مبتلا به پرفشاری خون کنترل نشده و بعلاوه آنژین (نوعی بیماری قلبی) درمان نشده.
- افرادی که در طول روز 2 بار یا بیشتر به افزایش قند خون (هیپرگلیسمی) یا کاهش آن (هیپوگلیسمی) دچار می شوند. اگر افراد دچار تعریق، عرق سرد و تپش قلب شوند، این نشانه افت قند خون است که در این صورت باید روزه باز شود.
- خانم های باردار یا شیرده مبتلا به دیابت نباید روزه بگیرند.
- افراد سالخورده مبتلا به دیابت نیز نباید روزه بگیرند.
توصیه های لازم برای افراد مبتلا به دیابت در طول ماه مبارک رمضان
- افزایش دریافت مواد غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات و به طور کلی پرخوری در افراد دیابتی، منجر به افزایش قند خون و افزایش وزن خواهد شد. بیماران دیابتی در طول روزهای ماه رمضان مانند روزهای معمولی باید از دریافت کالری بیش از حد و بعلاوه مواد غذایی حاوی کربوهیدرات ساده مانند قند و شکر بپرهیزند.
- انجام فعالیت بدنی سبک یا میانه در افراد مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین، عارضه ای نخواهد داشت.
- وزن فرد باید در طول ماه مبارک رمضان روزانه کنترل شده و در صورت هر گونه کاهش وزن شدید یا افزایش وزن بیشتر از دو کیلوگرم حتما با پزشک مشورت شود.
- در صورت احساس هر گونه علایم ناشی از کاهش یا افزایش شدید قند خون باید روزه را باز نمایند.
- بعد از خاتمه ماه مبارک رمضان اندازه و نوع داروی مصرفی و بعلاوه رژیم غذایی به حالت قبل از ماه رمضان بر می شود.
- اگر برای خوردن سحری بیدار نشوند، بهتر است از روزه گرفتن در آن روز منصرف شوند، زیرا احتمال پایین افتادن قند خون و عوارض دیگر افزایش می یابد.
- اگر بعد از افطار، قند خون بالای 250 باشد ضروری است شب بعد 20 درصد از کالری دریافتی کم شود. اگر هنگام سحر نیز قند خون بالای 200 باشد باید از غذای سحری دفعات بعدی 20 درصد کم شود. چنانچه قند خون بالای 350 باشد توصیه می شود اصولا روزه نگیرند.
- چناچه مصرف قرص فراموش شود (خصوصاٌ در صورتی که معمولا قند خون بالاست) بیماران دیابتی بهتر است آن روز را روزه نگیرند.
- بیماران دیابتی که به نحوی دچار عوارض مزمن دیابت بر کلیه ها، چشم، قلب و... شده اند هر چند ممکن است با روزه گرفتن دچار مشکل حادی نشوند، ولی برای پیشگیری از پیشرفت عوارض مزمن بهتر است روزه نگیرند یا با متخصص مربوطه مشورت نمایند.
منبع: گردشبان