تحلیلی بر اجرای شهاب حسینی در برنامه هم رفیق

به گزارش تور آسیایی ارزان، حضور دوباره مهران مدیری در دورهمی در شبی یلدا کلاس درس فشرده ای برای شهاب حسینی در همرفیق بود. دو اجرای شهاب در این برنامه اینترنتی ناموزون ازآب درآمده اند. در اولی او محتاط و محافظه کار و کمی هم مضطرب است و عنان برنامه را به طور کامل به مهمان خوش سخنش یعنی نوید محمدزاده سپرده است و در دومی در ملاقات با هوتن شکیبا، شاید به جبران برنامه اول بیش از حد بذله گو و در میانه تمام شوخی ها خودش را قرار می دهد.

تحلیلی بر اجرای شهاب حسینی در برنامه هم رفیق

به گزارش روزنامه هفت صبح، گویی در برنامه اول الگویش صدرالدین شریعتی بوده و در برنامه دوم شوی ماهواره ای سینا، ولی الله! شهاب حسینی در دهه 90 متفاوت ترین دوران حرفه ای اش را تجربه کرد. او سال 95 مزد سال ها تلاش و ممارست در بازیگری را گرفت و با فروشنده اصغر فرهادی به جایزه رشک برانگیز جشنواره کن دست یافت. این اتفاق به همراه درخشش در سریال شهرزاد محبوبیت شهاب را دوچندان کرد.

حسینی بعد از آن در تصمیمی خودخواسته تغییر راستا داد و عمده فعالیتش محدود به همکاری با کارگردان های اول شد. او حتی در میانه راه، فیلم متری شیش ونیم سعید روستایی را رها کرد. این تصمیم ها باعث شد شهاب از سطح اول بازیگری کمی فاصله بگیرد و عرصه برای رقبایی، چون نوید محمدزاده بیش از پیش باز گردد. حسینی می داند برای ترمیم کارنامه خود و بازگشت به دوران اوج، نیاز به شاه نقش دارد. پس، سال پیش پیشنهاد حسن فتحی برای بازی در نقش شمس تبریزی فیلم مست عشق را پذیرفت.

این فیلم فعلا در چم وخم اختلاف تهیه کننده ایرانی با طرف ترکی گیر افتاده است و معلوم نیست چه زمانی به دست مخاطب برسد. در چنین شرایطی، شهاب با یک پیشنهاد اغواکننده دیگر روبرو شد: اجرای برنامه همرفیق برای یک پلتفرم اینترنتی. او که به واسطه اجرا در تلویزیون صاحب شهرت شده بود، می دانست پذیرش این پیشنهاد باعث اوج دوباره اش خواهد شد. خاصه آنکه در پلتفرم ها، فضا برای برنامه سازی بازتر است. شاید مهران مدیری که با اجرای دورهمی نقطه عطف دیگری در کارنامه اش رقم خورد، بهترین الگو برای شهاب بوده.

نیاز به اجرای برنامه ای، چون همرفیق وقتی برای حسینی دوچندان احساس می گردد که بدانیم سال پیش او درگیر یک حاشیه بی فایده شد. انتقاد عجیب از مسعود کیمیایی در جشنواره فجر، موجی سنگین علیه شهاب شکل داد…. از سه هفته پیش حاصل کار شهاب حسینی در همرفیق در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. او در این برنامه نه فقط مجری است که کارگردانی را هم برعهده دارد. نتیجه، اما پایین تر از انتظاری است که از شهاب می رود.

حجم کامنت های منفی نشان می دهد حسینی تا اینجا در انتخاب راستا پیروز عمل نکرده است. فراموش نکنیم او در دو قسمت ابتدایی، از نوید محمدزاده و هوتن شکیبا پذیرایی کرده که حضورشان در رسانه ها کمرنگ است و بالطبع مخاطب عطش شنیدن صحبت هایشان را دارد. بخشی از عدم پیروزیت شهاب به عملکرد خود او در اجرا برمی گردد و بخشی به طراحی خود برنامه. فعلا او از موقعیت همرفیق بهره ای که باید نبرده و مثل مدیری در دورهمی و جوان در خندوانه تبدیل به ستاره برنامه نشده است. قیاس اجرای شهاب با این دو مجری بخشی از دلایل ناکامی او را تعیین می کند.

بازگشت شهاب حسینی به عرصه اجرا، اتفاقی مهم است. او سابقه ای درخشان در این زمینه دارد و حتی به خاطر برنامه اکسیژن به شهرت رسید. آخرین اجرای او در تلویزیون؛ یعنی آبی شو هم پیروز بود. شهاب حالا با موقعیتی متفاوت به همرفیق رسیده است. او عنوان سوپراستار را یدک می کشد و بیش از پیش محبوبیت دارد. به این ها مسئله شرایط پلتفرم ها را هم باید اضافه نمود که در قیاس با تلویزیون دست برنامه ساز بازتر است.

فعلا حسینی از همرفیق بهره ای که باید نبرده. از قضا، همزمان با شب یلدا، ادامه دورهمی روی آنتن رفت و ناخواسته میان اجرای او با مهران مدیری و البته رامبد جوان یک قیاس شکل می گیرد. چرا آن دو پیروز بوده اند، ولی شهاب نه؟

مورد اول| مصاف با مهمان

نقد عملکرد شهاب حسینی، به معنای نفی امتیاز های او در اجرا نیست. شهاب با یک پشتوانه پیروز روی صندلی اجرای همرفیق نشسته، اما هنوز از همه توانایی اش استفاده نشده است. ابتدا به ساکن، حضور حسینی در یک برنامه امتیاز محسوب می گردد و نمی توان کتمان کرد خیلی از کاربران به همین خاطر است که همرفیق را تماشا می کنند.

این ظرفیت، اما تا یک جایی جواب می دهد و برای استفاده بهینه، نیاز است که شهاب در شیوه اجرایش تغییر ایجاد کند. اولین ایرادی که در اجرای شهاب دیده می گردد، نوع مصاف با مهمان است. همرفیق قرار بوده فرصتی برای مهمان ها باشد تا در یک فضای راحت حرفشان را بزنند. اصل ایده خوب است، اما باعث می گردد مجری صرفا حکم یک مخاطب را داشته باشد که گاهی سوال هایی هم مطرح می کند.

درواقع شهاب غالبا رد صحبت مهمان را پی می گیرد و مکمل گفته های او می گردد. اگر بخواهیم از نمونه های داخلی مثال بزنیم، مهران مدیری و رامبد جوان هم همین کار را می کنند. آن ها به ندرت وارد چالش با مهمان می شوند، اما برای راحتی آن ها اسباب لازم را فراهم می کنند و صرفا به حرف مهمان اتکا نمی کنند.

مورد دوم| نحوه طرح سوال ها

حتما همرفیق اتاق فکر دارد و سوال ها را در اختیار حسینی قرار می دهد. جنس پرسش ها، اما امکان عرض اندام به مجری نمی دهد. در دورهمی مدیری به نکته هایی اشاره می کند که مهمان شگفت زده می گردد؛ یعنی اتاق فکر ابتدا مهمان را آنالیز می کند و سراغ نکاتی می رود که مجری دست بالا را داشته باشد.

این اتفاق نه در یک فضای پرچالش که اتفاقا در راستای ارج نهادن مهمان رخ می دهد. حتما جنس سوال های ثابت دورهمی مثل عاشق شدی؟ و … تکراری شده، اما شناسنامه برنامه است. همرفیق چنین هویتی ندارد و ضربه اصلی به حسینی وارد می گردد. از آنطرف حسینی برخلاف مدیری، فاقد شیوه ای منحصربه فرد موقع طرح سوال هاست. مثلا روی کلمات تاکید نمی کند؛ از مکث ها بهره نمی برد و لحنش درمجموع یکنواخت است.

مورد سوم| طنازی

شهاب حسینی بازیگری درجه یک است. اصلا قیاس کیفیت بازی او با مهران مدیری و رامبد جوان به یک شوخی می ماند! او، اما یا استعداد شومن بودن ندارد یا نتوانسته از این استعداد بهره ببرد. از دورهمی اخیر مثال بزنیم. مدیری از بهروز رضوی درباره ازدواج سوال می کند. جواب مهمان طنازانه است و مدیری بدون اینکه فرصت را از دست بدهد، از ته دل می خندد. این کاری است که رامبد جوان هم در آن استعداد دارد. شهاب، اما نشان داده فاقد این طنازی مقابل دوربین است.

مورد چهارم| طراحی برنامه

یکی از ایراد های همرفیق به تکیه بیش از اندازه به مصاحبه با مهمان ها برمی گردد. این وسط شاهد اجرای گروه موسیقی هم هستیم، اما اختصاص حجم زیادی از برنامه به گفتگو با مهمان به ضرر آن و البته مجری اش تمام شده. اشاره شد که شهاب نه پرسش های متفاوتی را مطرح می کند، نه طراحی برای نحوه بیان سوال ها دارد و نه از طنازی کافی برخوردار است.

در چنین شرایطی ابتکارعمل در اختیار مهمان قرار می گیرد و نقش موثر مجری از بین می رود. چه بسا اگر طراحی برنامه تغییر کند و آیتم هایش بیشتر گردد، نفع اول را شهاب ببرد. باز هم از دورهمی و خندوانه مثال می زنیم که پر است از آیتم و پرسش های متنوع. در چنین طراحی ای، هم مجری می درخشد و هم مهمان. مجریان شاخص خارجی مگر کاری جز این می کنند؟

مورد پنجم| کارگردانی

شهاب حسینی خودش کارگردانی همرفیق را برعهده دارد. او از این اتفاق هم ضربه خورده و حتما اگر اختیار اجرای او در دست یک آدم خبره بود، نتیجه ای بهتر به دست می آمد. ضعف های کارگردانی حسینی در خود برنامه هم مشهود است؛ چه از نورپردازی بی مورد پشت سر نوازنده ساز قانونی، چه شیوه ورود رفیق مهمان ها به داخل استودیو. این ها بخشی از مواردی هستند که پاشنه آشیل اجرای شهاب شده اند.

منبع: فرارو
انتشار: 9 بهمن 1399 بروزرسانی: 9 بهمن 1399 گردآورنده: asiaro.ir شناسه مطلب: 1427

به "تحلیلی بر اجرای شهاب حسینی در برنامه هم رفیق" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "تحلیلی بر اجرای شهاب حسینی در برنامه هم رفیق"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید