مشاغل قدیمی از بین رفته ؛ از چینی بند زن تا داد زن حرفه ای - تور آسیایی ارزان

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید و از قدیمیترین تاریخچه آسیا دیدن کنید.

در گذشته ای نه چندان دور مشاغلی وجود داشتند که امروزه دیگر اثری از آن ها دیده نمی گردد. سال ها است که آن ها از چرخه کار و فعالیت بیرون رانده شده اند و جای شان را به شغل های جدید و عجیب و غریب داده اند. با خبرنگاران همراه باشید تا نگاه به مشاغل قدیمی از بین رفته بیندازیم.

خارفروش، گم شده در میان کپسول های گاز

می پرسید خار به چه درد می خورد؟ خار و بته های بیابانی برای پخت و پز، برافروختن آتش تنور و مطبخ خانه ها به کار می رفت. کسانی که قدرت خرید الوار و تنه درخت نداشتند، ناگزیر به خریدن خار و بته پناه می بردند. برای همین خارفروشی یکی از شغل های ایرانی های قدیمی بود. البته شغل پردرآمدی به حساب نمی آمد. با ورود کپسول های گاز مایع و پس از آن لوله کشی گاز شهری، دیگر کسی به بوته های خاردار احتیاج پیدا نکرد. از این رو این شغل به دست فراموشی سپرده شد.

چینی بندزن اومده

این شغل از حرفه های ظریف و پر پول روزگار خود بود. در سال 1320 خورشیدی بهای هر بند، 1قران تمام می شد که مبلغ قابل توجهی بود. چینی بند زن، با مهارت و ظرافت چینی های شکسته و دو نیم شده را بند می زد. با دستان جادویی خود عمر دوباره ای به نعلبکی ها، بشقاب ها و کاسه های از رده خارج می بخشید. وسایل کار چینی بندزن، یک سیم مفتولی، یک انبر ظریف و مقداری چسب گیاهی یا حیوانی بود. معمولاً از مخلوطی از آهک و سفیده تخم مرغ که زامیشگه نام داشت برای پوشاندن سوراخ ها و درزها و شکاف ها استفاده می شد. چه شد که کار و کاسبی چینی بندزن کساد شد؟ کارخانه های چینی سازی در داخل کشور ایجاد شدند. واردات ظروف چینی رونق گرفت. ظروف کائوچویی و پلاستیک و ملامین ظهور کردند. و اینچنین بود که دیگر کسی چینی آلات شکسته خود را به دست چینی بندزن نسپرد.

پدربزرگ تولیدی های پوشاک

در شهرهای قدیم، بازاری وجود داشت که نامش بازار دوخته فروش ها بود. همان گونه که از نامش پیدا است، به فروش لباس هاس از پیش دوخته شده با پارچه های ارزان قیمت اختصاص داشت. این بازار، ویژه گروه کم درآمد جامعه بود. خرید از آن برای ثروتمندانی که از پارچه های گران قیمت قواره ای و خیاط شخصی استفاده می کردند، سرافکندگی به شمار می رفت. شاید تولیدی های پوشاک امروزی را بتوان از نوادگان بازار دوخته فروشان ایران قدیم معرفی کرد. بازار دوخته فروش ها هم از مشاغل قدیمی از بین رفته است.

جارچی های خبرنگار

جارچی ها مورد اعتماد شهروندان بودند و در روزگاری که خبری از وسایل ارتباط جمعی و روزنامه ها نبود، موظف بودند اخبار و رویدادهای تازه را به گوش شهرنشینان برسانند. با روی کار آمدن رادیو ملی و پس از آن تلویزیون و رشد قارچ گونه مطبوعات در ایران، جارچیان رفته رفته از زندگی های شهری کوچ کردند و در تاریخ گم شدند.

زین سازی و نعل کوبی، مشاغلی که تغییر ماهیت دادند

زمانی که اسب و استر و دیگر چهارپایان، تنها وسیله های نقلیه بودند، مشاغلی مانند زین سازی، نعل کوبی و نعل سازی از مشاغل پردرآمد به شمار می آمدند. پالان دوزی هم از دیگر مشاغلی بود که به امور حمل و نقل ارتباط داشت. با ورود تکنولوژی و فراگیر شدن استفاده از خودروهای شخصی، مشاغلی مانند لنت کوبی، جلوبندی سازی، تنظیم موتور، میزان فرمان، آپاراتی، تعویض روغنی و فروش تزئینات داخلی خودرو جایگزین چنین مشاغلی شده اند.

چای فروش سیار

افرادی بودند که کتری در یک دست و قند و لیوان در دست دیگر، در میان مردم کوچه و بازار می چرخیدند و به مردم چای می فروختند. امروزه تنها در محدوده بازار بزرگ تهران می توان تعداد انگشت شماری از این چای فروشان را دید.

کالسکه خانه

قدیم ها، کالسکه ها وسایل حمل و نقل عمومی بودند. به محلی که کالسکه ها در آن به سرویس دهی به مشتریان می پرداختند کالسکه خانه می گفتند. شاید پارک- سوارهای امروزی نوه و نتیجه های همان کالسکه خانه های دیروز هستند.

این حرفه های نوظهور

از مشاغل قدیمی از بین رفته برای تان گفتیم. حالا بد نیست کمی هم از مشاغل نوظهور بگوییم. دکه های فروش ذرت مکزیکی یکی از مشاغل جدید در شهرها هستند. متصدیان سکوهای پمپ سوخت طبیعی(CNG)، کامنت گذار در شبکه های اجتماعی، دونده پشت پلاک خودرو در محدوده طرح ترافیک، منتشرکننده محتوا در سایت، پاستیل فروش، دادزن، ساقدوش اجاره ای عروس، پرستار حیوانات خانگی، پرورش دهنده زالو و عقرب و… از مشاغل جدیدی هستند که تا چند سال قبل وجود نداشتند. هر کدام هم به نوعی جالب و عجیب به نظر می رسند.